Stichting Wijkpastoraat Rotterdam West

Inspiratiemiddag
Vrijdag 14 april was er een vrijwilligersmiddag in BMVier voor vrijwilligers van het wijkpastoraat. Zo’n 40 vrijwilligers en beroepskrachten uit het Oude en het Nieuwe Westen spraken met elkaar over wat het wijkpastoraat voor hen betekent en wat zij betekenen voor het wijkpastoraat.
Ook mensen van de Buurtkerk waren aanwezig.
Er werd hard gewerkt. We begonnen met een spel met kaarten. Op de kaarten stonden woorden, en in groepjes werd besproken of die woorden ook voor jou als vrijwilliger gelden: Is het zo dat jij door het wijkpastoraat meer durft, beter andere meningen hebt leren waarderen, vriendschappen hebt opgedaan en/of je minder eenzaam voelt? Het leidde tot persoonlijke gesprekken.
Hoewel mensen elkaar persoonlijk soms niet kenden werd er heel open en eerlijk verteld. Dat vind ik opvallend, maar veel mensen vertelden dat dat komt omdat zij zich thuis en vertrouwd voelen. En dat is natuurlijk een heel goed teken.
Het ging er in dit spel om dat mensen zich d.m.v. de kaartjes kunnen uitspreken wat het wijkpastoraat voor hen betekent. Dat werd door een soort puntensysteem ook gemeten. Van onze vrijwilligers werd het meest genoemd dat zij vinden dat ze een nuttige bijdrage kunnen leveren aan het werk van het wijkpastoraat, dat ze meer begrip voor anderen gekregen hebben én dat ze zichzelf kunnen zijn.
De vrijwilligers hadden niet zoveel met het kaartje: ik kan beter omgaan met tegenslagen. De meesten hadden dat niet bij het wijkpastoraat geleerd, maar op andere plekken óf ze blijven dat moeilijk vinden, wijkpastoraat of niet. Ook opvallend was dat veel mensen noemden dat ze vriendschappen hebben opgedaan bij het wijkpastoraat, maar niemand noemde dat bij de top 3. Typisch vrijwilligers: je doet het werk vooral voor anderen, wat je ervoor terug krijgt is belangrijk, maar niet het belangrijkste.
Na een verdiende pauze zette Jan van Diepen ons aan het werk. Afgelopen maanden hebben we de organisatie in kaart gebracht in een zogenaamde Theory of Change. Uiteindelijk zouden we het fijn vinden als de kwaliteit van leven van mensen in onze wijken verbetert. We denken dat ons aanwezig zijn in de levens van mensen ertoe doet, en onderscheiden daarbij een aantal thema’s: ondersteuning, empowerment, verbinding (gemeenschap), verdieping en vieren. De aanwezigen werden verdeeld over de thema’s: Herken jij jezelf en de activiteiten waar je aan meedoet? Ook hier ontstonden weer diepgaande gesprekken en was er veel herkenning: ‘dit is wat ik mooi vind om te doen', of ‘ja, hier doe ik het voor’. Ook werd verkend hoe belangrijk het is om je veilig te voelen én om dat wat je met elkaar doet te vieren. Vertrouwen en persoonlijke aandacht is belangrijk binnen het wijkpastoraat, daardoor kom je beter in je kracht te staan. Als vrijwilliger kom je zo niet alleen iets doen, maar is er ook aandacht voor jou. Daardoor weten mensen ook in moeilijke situaties vaak toch weer op te staan.
Ook de humor, de vrolijkheid onder elkaar en de mooie ontmoetingen werden genoemd. Het is belangrijk om ook dat steeds weer te vieren in feesten of in dit soort bijeenkomsten.
Geïnspireerd sloten we de dag af met een heerlijke maaltijd. Dit moeten we toch echt vaker doen! We boffen maar, met zoveel geweldig vrijwilligers.

Het heeft Zijne Majesteit behaagd .... op 26 april 2023 werd Bernadette Lengkeek verrast met een Lintje. Als jong meisje was ze al bij van alles actief in het Oude Westen, de Buurtkerk. Dus wel een lintje gegund voor zo'n 50 jaar actief vrijwilliger zijn bij allerlei activiteiten, zoals koken bij de eetclub, Buurtkerkbulletin maken, Taizévieringen voorbereiden, weekenden en uitjes organiseren, mensen bezoeken, de was doen, in Coronatijd de vieringen opnemen en digitaal versturen. Ook in Delft actief bij de organisatie van meer dan 10 jaar TaalcaféDelft, Voorzitten van DelftseBuur en secretaris Welkom in Delft. Het werd een mooi feestje!

verslag mini symposium 24 september 2022

(opgeschreven door Ineke Palm, de SP-prominent van Rotterdam, en aangevuld door een trouwe vrijwilliger)

Mooi, inhoudelijk goed symposium bij het Wijkpastoraat zaterdag, over het project “Kinderkansen in West”.

Na een korte uitleg van het programma door Bart (werker bij het Wijkpastoraat) gaf Mariette Lusse (lector Hogeschool Rotterdam op het terrein van kinderen in armoede) een reflectie op Rotterdamse initiatieven waaronder deze.

De succesfactoren van deze integrale aanpak :
De aanpak is toegankelijk: laagdrempelig met zorg voor continuïteit
De aanpak sluit aan bij alle gezinnen, want is gebaseerd op vertrouwen, presentie en maatwerk
De aanpak is duurzaam voor alle gezinnen want is gebaseerd op integraliteit, empowerment en gemeenschapsvorming.

De informele projecten gaan uit van de mens; mensen voelen zich gezien en gehoord. Dat hoorde je vooral ook in de verhalen van Katinka (pastor binnen het Wijkpastoraat), die sprak over een moeder die zich uitte in de zin “jullie zijn nu mijn familie” en de jongerenwerker Monique, die vol overtuiging sprak over de kinderen die hen vertrouwde en worden uitgedaagd met persoonlijke verhalen en hun dromen voor de toekomst.

Het tweede kamerlid van de CU, Don Ceder, was deze middag ook te gast en vertelde over zijn eigen leven, opgegroeid in Amsterdam Bijlmer, en de impact daarvan op zijn werk. Een prachtige aanvulling en herkenning. De paar vragen die gesteld werden, werden zeker ook door hem opgepakt en eerlijk beantwoord.

Bart gebruikte ook een stukje film met Den Uyl die de mooie zinnen uitsprak uit van Brecht “Man sieht nur die im lichte, die im dunkeln sieht man nicht". Dit gaat niet over deze wijkinitiatieven. Integendeel.